Profil Jan Picheta  udostępnił na jednym z portali społecznościowych grafikę przedstawiającą przeróbkę znanego veraiconu El Greco „Święta Weronika trzymająca chustę” ze zdjęciem Jarosława Kaczyńskiego na miejscu twarzy Chrystusa.

Strona internetowa SokzBuraka.pl znana jest z wulgarnych ataków na polityków PiS i przedstawicieli szeroko rozumianej prawicy. Obrażając przeciwników posuwa się nawet do profanacji wizerunków świętych, obiektów sakralnych, przedmiotów kultu religijnego. Veraicon jest rodzajem acheiropity. Nazwa pochodzi z połączenia greckich słów: a – nie, cheir – ręka, poietos – uczyniony. Przedstawia oblicze Chrystusa, którego twarz, według tradycji, odbiła się na chuście św. Weroniki, gdy ocierała ją z potu w drodze na Golgotę. Acheiropoietos w wariancie zachodnim, jako veraicon, rozpowszechnił się w XV w. Sztuka zachodnia częściej przedstawia Chrystusa jako cierpiącego, a więc i Chrystus na obrazach typu acheiropoietos często ma zamknięte oczy, cierniową koronę oraz męczeński wyraz twarzy. Wizerunek Chrystusa na chuście El Greco umieścił na ołtarzu kościoła bernardynów Santo Domingo de Silos w Toledo, w zwieńczeniu nad postaciami dwóch świętych: Świętego Benedykta i Świętego Bernarda z 1579 roku.

Przypomnijmy, że Jan Picheta jest redaktorem naczelnym Kalendarza Beskidzkiego, którego redakcja została uhonorowana nagrodą im. Aleksandra Milskiego przez Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich. Nagrodę, z rąk prezesa Zarządu SDP Krzysztofa Skowrońskiego i Agnieszki Romaszewskiej-Guzy, odebrał w Warszawie wraz z wydawcą czasopisma, prezesem Zarządu Towarzystwa Przyjaciół Bielska-Białej i Podbeskidzia, Grażyną Staniszewską – aktywistką KOD i byłym tajnym współpracownikiem bezpieki, zarejestrowaną jako TW Kowalska.

W uzasadnieniu prezes Krzysztof Skowroński napisał, że bielski rocznik otrzymał laur „za odwagę robienia rzeczy solidnych w czasie pośpiesznej bylejakości i za kompetencję w podejściu do poruszanych tematów, wreszcie – last not least – chwalebną staroświeckość rozumianą jako dziennikarską służbę publiczną, która każe koncentrować się na temacie, bohaterze, formie, a nie na autorze tekstu”.

Propagowanie politycznej agresji, która nie cofa się przed profanacją dzieła sztuki o wymiarze sakralnym w celu prymitywnego i doraźnego wyszydzania przeciwnika, z pewnością nie jest cechą dziennikarskiej solidności, lecz jej dokładnym zaprzeczeniem. Zwracamy się więc do władz SDP z apelem o wyjaśnienie sprawy oraz wyciągnięcie właściwych wniosków w przypadku, gdyby feralne konto istotnie należało do członka i laureata Stowarzyszenia.