Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych, to święto które ma niezwykły walor narodowotwórczy. Tak bywa w dziejach państw społeczeństw, że mają miejsce zdarzenia, które skutkują na dziesiątki następnych setki lat. Dzisiaj szanowni Państwo jest dzień w którym pochylamy się nad polskimi bohaterami. Można powiedzieć , że historia Polski jest pełna bohaterstwa, ale my musimy zwrócić uwagę w jakich okolicznościach w jakich warunkach żołnierze antykomunistycznego podziemia zbrojnego zdecydowali się służyć ojczyźnie. Przecież mogli po sześciu latach tragicznej okupacji przystąpić do normalnego życia, pójść na studia, do szkoły, myśleć o życiu rodzinnym. I w tych tragicznych okolicznościach, w których nie mogliśmy liczyć na naszych sojuszników, którzy łatwo uznali nowy komunistyczny rząd, w tych skrajnie trudnych warunkach znalazły się tysiące, dziesiątki tysięcy, a dokładnie 200 tysięcy ludzi, którzy na terenie obecnej RP, a także na jej Kresach przeciwstawili się nowej komunistycznej fali. Mieli skończyć tam, skąd dzisiaj są wydobywani przez ekipę prof. Swagrzyka dwa metry pod ziemią. Na tych dołach śmierci powstały nowe groby. Pochowano w nich komunistycznych aparatczyków. Mieli nie istnieć, albo istnieć jako bandyci, faszyści. To się nie udało, Polska pamięta. Pamiętał śp. prof. Lech Kaczyński, Prezydent RP, który skierował do Sejmu projekt ustawy w tej sprawie. Podtrzymał ten projekt następny Prezydent. Sejm olbrzymią większością głosów uchwalił ustawę, ale proszę Państwa, chciałbym podkreślić: pamiętać tak, szacunek tak, tylko jest jeszcze coś, co możemy nazwać testamentem Żołnierzy Wyklętych. To jest krótki testament: Niepodległa Polska wierna Bogu. I z tego testamentu wynikają dla nas pewne obowiązki. Można w nim dostrzec pewne wskazówki. Obyśmy sprostali. Dziękuję za uwagę.