Odszedł mój wielki przyjaciel, doradca, towarzysz walki o niepodległą, wolną od komunizmu Polskę.

Nie znając się osobiście, współpracowaliśmy od 1977 roku. Spotkaliśmy się w Paryżu w 1991, gdy z Tariełem Gwiniaszwilim, wieloletnim więźniem sowieckich łagrów, przyjechałam do Francji na spotkania z niepodległościową gruzińską emigracją. W stanie wojennym Jerzy Targalski wydawał Gazetę Liberalno – Demokratycznej Partii – „Niepodległość” (LDP-N)  – „Niepodległość”, sygnowaną Warszawa – Katowice. Jako szef Regionalnej Komisji Koordynacyjnej NSZZ „Solidarność” wprowadziłam je w kolportaż w woj. katowickim. Poglądy prezentowane przez Józefa Darskiego, czyli Jerzego Targalskiego, były zbieżne z moimi. Tak rozpoczęła się nasza coraz bliższa współpraca.

Jerzy Targalski był światowej sławy sowietologiem. Miał przyjaciół na całym świecie. Teraz, podczas zaostrzenia się jego choroby, jeszcze raz się zjednoczyliśmy przez telefony: Warszawa, Wilno, Paryż, Waszyngton. Targalskiemu udało się wychować nowe pokolenie polskich patriotów i geopolityków, niekoniecznie kochających Rosję, Niemcy czy Chiny. Redagował portal „abc”, robił inwentaryzację ubeków i konfidentów w PRL „KRUK”, był też współautorem „Resortowych dzieci” i napisał pięciotomowe dzieło „Służby specjalne i pierestrojka” – kompendium wiedzy o przemianach w całym bloku sowieckim. Był znanym publicystą, członkiem SDP. Słynny był jego „Geopolityczny tygiel”, kilka lat emitowany na antenie TV Republika.

Niestety, jego nieprzeciętna wiedza i zdolności nie były należycie w III RP wykorzystane. Nie było na niego tzw. „haków”, był niewygodny, bo niesterowalny.  Zachęcona przez Targalskiego w 2015 roku sprowadziłam na wybory prezydenckie i parlamentarne międzynarodowych obserwatorów. Później Targalski zainicjował powstanie Stowarzyszenia „Ruch Kontroli Wyborów – Ruch Kontroli Władzy” i został wybrany jego Przewodniczącym, a ja vice, więc od tego czasu nasza współpraca i kontakty zacieśniły się. Nie udało się nas poróżnić. Co ciekawe, robili to ludzie, wydawałoby się z naszej, patriotycznej strony politycznej.

Do Jurka Targalskiego miałam zawsze pełne zaufanie. Konsultowałam z nim moje poglądy na wiele spraw. Stosował taką samą, jak ja, retorykę. Jeśli on był czegoś pewny, to byłam i ja. Wyraźnie oddzielał hipotezę od faktu. Był moim najlepszym doradcą. Nie musieliśmy się spotykać, by tracić  czas na długie dysputy. W lot rozumieliśmy problem. Różniło nas jednak też bardzo wiele. Targaś, bo tak go nazywałam wśród przyjaciół, był pesymistą, a ja człowiekiem walki i wiary w jej sukces. Zawsze jednak, nawet gdy nie wierzył, że może mi się udać, pomagał, czyli zwykle prosił o jasne instrukcje, czego od niego oczekuję i potem meldował, że zadanie wykonane. To funkcjonowało też w drugą stronę. Gdy przeprowadzał jakąś akcję, jak np. kontrola wyborów, zapytał jedynie, czy po szpitalu doszłam już na tyle do siebie, aby zająć się sprowadzeniem obserwatorów zagranicznych. Odpowiedź moja mogła być tylko jedna: oczywiście, przystępuję do działań.

Targaś miał świetne wyczucie ludzkich słabości, więc wiedział, czego brakuje mnie. Wielokrotnie powtarzał: nie mierz innych swoją miarą. Ludzie są często zachowawczy, wygodni, pazerni i tchórzliwi. Niestety, choć spotykał mądrych i zdolnych młodych na swojej drodze życia i wychował następców, to twierdził, że Polacy tracą swoje najcenniejsze przymioty i tym samym, jako naród, instynkt samozachowawczy. Mogę mieć nadzieję, że się mylił, bo jak nie, to kolejne pokolenia będą płaciły krwią za naszą gnuśność. Będziemy się modlić za jego duszę. Dobrze zasłużył się Rzeczypospolitej.
„A jeśli komu droga otwarta do nieba,/ Tym, co służą Ojczyźnie, wątpić nie potrzeba” – zacytował mi Kochanowskiego, Przemysław Żurawski vel Grajewski, w smsie po śmierci naszego kochanego Jurka Targalskiego dziś, 19 września o godz. 8:48.
Żegnaj nieodżałowany przyjacielu! Niech Bóg ma Cię w swojej opiece.

Jadwiga Chmielowska

Fot. Filip Blazejowski/Gazeta Polska (za portalem Niezalezna.pl)

Źródło: Stowarzyszenie RKW

12.09.2021 – godz. 12.00 Msza św. beatyfikacyjna w Świątyni Opatrzności Bożej. Transmisje TVP, Polsat, Tv Trwam.

„Przyjdą nowe czasy, wymagają nowych świateł, nowych mocy. Bóg je da w swoim czasie. Pamiętajcie, że jak kardynał Hlond tak i ja wszystko zawierzyłem Matce Najświętszej i wiem, że Matka Boża w Polsce słabszą nie będzie choćby się ludzie zmieniali”.(Bł. kard. Stefan Wyszyński)

„W cierpieniach swoich zapomnieli ludzie o jedynym ratunku, o jedynym lekarstwie. Zapomnieli, że jedynym dawcą pokoju jest Bóg, że daje On ten pokój za cenę zachowania Jego prawa, Jego przykazań, i że przede wszystkim w modlitwie trzeba szukać pokoju, siły i światła na drogę życia. Nie w modlitwie powierzchownej i płytkiej, ale w głębokim zetknięciu się duszy wprost z Bogiem. W modlitwie długiej, ciężkiej, krwawej, w zupełnym ogołoceniu duszy”. (Bł. Matka Elżbieta Róża Czacka)

„Ludzie mówią – czas to pieniądz. Ja mówię inaczej – czas to miłość. Pieniądz jest znikomy, a miłość trwa”.(Bł. kard. Stefan Wyszyński)

„Jednym z największych nieszczęść ludzkości jest pycha. Pycha sprawia, że człowiek jest mniej lub więcej ślepym”. (Bł. Matka Elżbieta Róża Czacka)

„Narodzie polski, wiedz, co mówi ci Chrystus – nie bądź niedowiarkiem, ale wierzącym! Odważnie mówimy, nie pierwszy raz na ambonach stolicy: nie bądźcie narodem tchórzów, miejcie odwagę myśleć!”(Bł. kard. Stefan Wyszyński)

„Straszną odpowiedzialność mają przed Bogiem osoby, które lekkomyślnie powtarzają jedne drugim zdarzenia lub usłyszane słowa, pobudzając bliźnich do sądów i krytyk ludzi i spraw, których mało lub wcale nie znają, a jeżeli znają, jak źle często znają, interpretując fałszywie”.

(Bł. Matka Elżbieta Róża Czacka),,Ludzie postanowili, aby Boga nie było, ale nie wiedzą, że On nie ma obowiązku stosowania się do naszych uchwał”.(Bł. kard. Stefan Wyszyński)„Obyście nie poddali się wygodnictwu, egoizmowi i wrogości życia!”(Bł. kard. Stefan Wyszyński)

„Mówi się o współczesnym człowieku, że jest pozbawiony radości, chociaż ma mnóstwo rozrywek. Szuka ich, lecz na każdej z nich się zawodzi, po każdej jest smutniejszy. Ogarnia go zniechęcenie, deflacja psychiczna. Radość bowiem można mieć z Boga, który jej pragnie dla swoich dzieci. Gdy zabraknie w duszy naszej Boga, nie będziemy umieli się radować ani weselić”.(Bł. kard. Stefan Wyszyński)

„Duch ciemności jest duchem niepokoju. On nie zawsze dąży do tego, aby nas doprowadzić wprost do grzechu. Często wie, że mu się to nie uda, bo łaska Boża jest w nas wystarczająco silna. Wtedy przynajmniej zasiewa niepokój, stwarzając sto trudności i wątpliwości, które mają charakter niesłychanie podniosły, a tematykę niemal świętą i religijną. Wynika ona nawet często z troski o Kościół Chrystusowy i Królestwo Boże, o to niemal, aby samemu Bogu starczyło sił do uratowania się i utrzymania na świecie”. Wtedy boimy się o wszystkich i o wszystko”.(Bł. kard. Stefan Wyszyński)

Korzystajmy z mądrości i nauki Prymasa Tysiąclecia Stefana Wyszyńskiego.

źródło: tygodnik „Idziemy” facebook

„O operacji „śluza” i nieistniejącej polskiej polityce zagranicznej, o porzuconych psach, o ciekawych tweetach ambasady chińskiej we Francji, o podwyżkach w spółkach skarbu państwa, o przepowiedniach ministra Niedzielskiego, a na koniec najnowszy wiersz oraz książkowe hity tego tygodnia.”

Nabożeństwo pierwszosobotnie odbędzie się o 17.00 w kaplicy Matki Bożej Częstochowskiej w kościele Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Żywcu.  

Wielka obietnica
Siedem lat po zakończeniu fatimskich objawień Matka Boża zezwoliła siostrze Łucji na ujawnienie treści drugiej tajemnicy fatimskiej. Jej przedmiotem było nabożeństwo do Niepokalanego Serca Maryi.
10 grudnia 1925r. objawiła się siostrze Łucji Maryja z Dzieciątkiem i pokazała jej cierniami otoczone serce.

Dzieciątko powiedziało:
Miej współczucie z Sercem Twej Najświętszej Matki, otoczonym cierniami, którymi niewdzięczni ludzie je wciąż na nowo ranią, a nie ma nikogo, kto by przez akt wynagrodzenia te ciernie powyciągał.

Maryja powiedziała:
Córko moja, spójrz, Serce moje otoczone cierniami, którymi niewdzięczni ludzie przez bluźnierstwa i niewierności stale ranią. Przynajmniej ty staraj się nieść mi radość i oznajmij w moim imieniu, że przybędę w godzinie śmierci z łaskami potrzebnymi do zbawienia do tych wszystkich, którzy przez pięć miesięcy w pierwsze soboty odprawią spowiedź, przyjmą Komunię świętą, odmówią jeden Różaniec i przez piętnaście minut rozmyślania nad piętnastu tajemnicami różańcowymi towarzyszyć mi będą w intencji zadośćuczynienia.

2. Dlaczego pięć sobót wynagradzających?

Córko moja – powiedział Jezus – chodzi o pięć rodzajów zniewag, którymi obraża się Niepokalane Serce Maryi:

1. Obelgi przeciw Niepokalanemu Poczęciu,
2. Przeciw Jej Dziewictwu,
3. Przeciw Jej Bożemu Macierzyństwu,
4. Obelgi, przez które usiłuje się wpoić w serca dzieci obojętność, wzgardę, a nawet nienawiść wobec nieskalanej Matki,
5. Bluźnierstwa, które znieważają Maryję w Jej świętych wizerunkach.

WARUNKI ODPRAWIENIA NABOŻEŃSTWA

PIĘCIU PIERWSZYCH SOBÓT MIESIĄCA

Warunek 1
Spowiedź w pierwszą sobotę miesiąca

Łucja przedstawiła Jezusowi trudności, jakie niektóre dusze miały co do spowiedzi w sobotę i prosiła, aby spowiedź święta mogła być osiem dni ważna. Jezus odpowiedział: Może nawet wiele dłużej być ważna pod warunkiem, ze ludzie są w stanie łaski, gdy Mnie przyjmują i ze mają zamiar zadośćuczynienia Niepokalanemu Sercu Maryi.

Do spowiedzi należy przystąpić z intencją zadośćuczynienia za zniewagi wobec Niepokalanego Serca Maryi. W kolejne pierwsze soboty można przystąpić do spowiedzi w intencji wynagrodzenia za jedną z pięciu zniewag, o których mówił Jezus. Można wzbudzić intencję podczas przygotowania się do spowiedzi lub w trakcie otrzymywania rozgrzeszenia.

Przed spowiedzią można odmówić taką lub podobną modlitwę:

Boże, pragnę teraz przystąpić do świętego sakramentu pojednania, aby otrzymać przebaczenie za popełnione grzechy, szczególnie za te, którymi świadomie lub nieświadomie zadałem ból Niepokalanemu Sercu Maryi. Niech ta spowiedź wyjedna Twoje miłosierdzie dla mnie oraz dla biednych grzeszników, by Niepokalane Serce Maryi zatriumfowało wśród nas.

Można także podczas otrzymywania rozgrzeszenia odmówić akt żalu:

Boże, bądź miłościw mnie grzesznemu, szczególnie za moje grzechy przeciwko Niepokalanemu Sercu Maryi.

Warunek 2

Komunia św. w pierwszą sobotę miesiąca

Po przyjęciu Komunii św. należy wzbudzić intencję wynagradzającą. Można odmówić taką lub inna modlitwę:

Najchwalebniejsza Dziewico, Matko Boga i Matko moja! Jednocząc się z Twoim Synem pragnę wynagradzać Ci za grzechy tak wielu ludzi przeciw Twojemu Niepokalanemu Sercu. Mimo własnej nędzy i nieudolności chcę uczynić wszystko, by zadośćuczynić za te obelgi i bluźnierstwa. Pragnę Najświętsza Matko, Ciebie czcić i całym sercem kochać. Tego bowiem ode mnie Bóg oczekuje. I właśnie dlatego, że Cię kocham, uczynię wszystko, co tylko w mojej mocy, abyś przez wszystkich była czczona i kochana. Ty zaś, najmilsza Matko, Ucieczko grzesznych, racz przyjąć ten akt wynagrodzenia, który Ci składam. Przyjmij Go również jako akt zadośćuczynienia za tych, którzy nie wiedzą, co mówią, w bezbożny sposób złorzeczą Tobie. Wyproś im u Boga nawrócenie, aby przez udzieloną im łaskę jeszcze bardziej uwydatniła się Twoja macierzyńska dobroć, potęga i miłosierdzie. Niech i oni przyłączą się do tego hołdu i rozsławiają Twoją świętość i dobroć, głosząc, że jesteś błogosławioną miedzy niewiastami, Matką Boga, której Niepokalane Serce nie ustaje w czułej miłości do każdego człowieka. Amen.

Warunek 3

Różaniec wynagradzający w pierwszą sobotę miesiąca

Po każdym dziesiątku należy odmówić Modlitwę Anioła z Fatimy. Akt wynagrodzenia:

O mój Jezu, przebacz nam nasze grzechy, zachowaj nas od ognia piekielnego, zaprowadź wszystkie dusze do nieba i pomóż szczególnie tym, którzy najbardziej potrzebują Twojego miłosierdzia.

Zaleca się odmówienie Różańca wynagradzającego za zniewagi wyrządzone Niepokalanemu Sercu Maryi. Odmawia się go tak jak zwykle Różaniec, z tym, że w „Zdrowaś Maryjo…” po słowach „…i błogosławiony owoc żywota Twojego, Jezus” włącza się poniższe wezwanie, w każdej tajemnicy inne:

Zachowaj i pomnażaj w nas wiarę w Twoje Niepokalane Poczęcie!
Zachowaj i pomnażaj w nas wiarę w Twoje nieprzerwane Dziewictwo!
Zachowaj i pomnażaj w nas wiarę w Twoją rzeczywistą godność Matki Bożej!
Zachowaj i pomnażaj w nas cześć i miłość do Twoich wizerunków!
Rozpłomień we wszystkich sercach żar miłości i doskonałego nabożeństwa do Ciebie!

Warunek 4

Piętnastominutowe rozmyślanie nad piętnastoma tajemnicami różańcowymi w pierwszą sobotę miesiąca

(Podajemy przykładowe tematy rozmyślania nad pierwszą tajemnicą radosną)

1. Najpierw odmawia się modlitwę wstępną:
Zjednoczony ze wszystkimi aniołami i świętymi w niebie, zapraszam Ciebie, Maryjo, do rozważania ze mną tajemnic świętego różańca, co czynić chcę na cześć i chwałę Boga oraz dla zbawienia dusz.

2. Należy przypomnieć sobie relację ewangeliczną (Łk 1,26 – 38). Odczytaj tekst powoli, w duchu głębokiej modlitwy.

3. Z pokora pochyl się nad misterium swojego zbawienia objawionym w tej tajemnicy różańcowej. Rozmyślanie można poprowadzić według następujących punktów:
a. rozważ anielskie przesłanie skierowane do Maryi,
b. rozważ odpowiedź Najświętszej Maryi Panny,
c. rozważ wcielenie Syna Bożego.

4. Z kolei zjednocz się z Maryją w ufnej modlitwie. Odmów w skupieniu Litanię Loretańską. Na zakończenie dodaj:
Niebieski Ojcze, zgodnie z Twoją wolą wyrażoną w przesłaniu anioła, Twój Syn Jednorodzony stał się człowiekiem w łonie Najświętszej Dziewicy Maryi. Wysłuchaj moich próśb i dozwól mi znaleźć u Ciebie wsparcie za Jej orędownictwem, ponieważ z wiarą uznaję Ją za prawdziwą Matkę Boga. Amen.

5. Na zakończenie wzbudź w sobie postanowienia duchowe.

Będę gorącym sercem miłował Matkę Najświętszą i każdego dnia oddawał Jej cześć.
Będę uczył się od Maryi posłusznego wypełniania woli Bożej, jaką Pan mi ukazuje co dnia.
Obudzę w sobie nabożeństwo do mojego Anioła Stróża.

WIęcej informacji na temat Nabożeństw pięciu pierwszych sobót miesiąca można znaleźć na stronie www.pierwszesoboty.pl lub na stronie www.sekretariatfatimski.pl”

Niektórzy psychologowie twierdzą, że dobrze jest się odstresować używając wulgaryzmów, ale nie wydaje się to stosowne gdy chcemy być w zgodzie z chrześcijańską moralnością.

Siostra Bożysława wyjaśnia: żeby uzyskać odpowiedź na to pytanie, należy zastanowić się: Co to jest przeklinanie?

Według Słownika Języka Polskiego przeklinać, to:

• wypowiadać wulgarne słowa, kląć;
• życzyć komuś czegoś złego, wyklinać kogoś, rzucać na kogoś klątwę;
• potępiać coś złorzecząc, pomstować, przeklinać coś (np. los);

1. Co to jest grzech?

Według Katechizmu Kościoła Katolickiego grzech to dobrowolne i świadome przekroczenie przykazania Bożego lub kościelnego. Może być lekki (osłabia łączność z Bogiem, ale jej nie zrywa) lub ciężki (całkowicie zrywa łączność z Bogiem, nie rozgrzeszony powoduje potępienie człowieka).

Żeby przekleństwo było grzechem musimy poprzez nie świadomie i dobrowolnie przekroczyć przykazania Boże lub kościelne. Oznacza to, że:

1. Grzechu nie mamy gdy wypowiadamy wulgarne słowa w zdenerwowaniu, bez zastanowienia, (np. gdy przy wbijaniu gwoździa trafimy w palec i z bólu zaklniemy), gdyż nie ma tam pełnej świadomości i dobrowolności;
2. Mamy grzech lekki, gdy np. jesteśmy złośliwi wobec innych osób, przezywamy je, nie życzymy im dobra, cieszymy się gdy coś złego się im przydarzy, gdyż osłabia to naszą łączność z Bogiem, ale nie pozbawia stanu łaski;
3. Mamy grzech ciężki, gdy świadomie i z przekonaniem życzymy komuś wszystkiego najgorszego, rzucamy na niego klątwę, przeklinamy swój los i mamy pretensje do Pana Boga, buntujemy się przeciw Niemu, gdyż w ten sposób pozbawiamy własną duszę łaski uświęcającej i zrywamy wspólnotę z Bogiem.

Jednakże problem przekleństw, to nie tylko sprawa grzechu lub jego brak.

Każdy wierzący chrześcijanin powinien tak żyć, żeby osiągnąć zbawienie, czyli niebo, a najlepszą drogą do tego jest miłość (patrz cytat nad tekstem). Człowiek który kocha, pragnie dobra swojego i wszystkich ludzi. Zatem taki człowiek nie używa przekleństw w żadnym ze znaczeń wyżej podanych, ponieważ są one sprzeczne z dobrem i miłością.

Z punktu widzenia moralności przekleństwa zawsze są złe i niewłaściwe.

Ponadto człowiek dobrze wychowany, kulturalny nie zaśmieca swojego języka przekleństwami, bo zwyczajnie nie wypada tego robić – a dobre wychowanie jest połową świętości (czyli połową drogi do nieba).

Dlatego sądzę, że wszelkiego rodzaju przekleństwa należy traktować jak chwasty w ogrodzie i z pełną bezwzględnością tępić je ze swojego życia. Prawdziwy dżentelmen i prawdziwa dama nie powinni nawet myśleć o przekleństwach. Zdenerwowanie można rozładować w inny, bardziej elegancki sposób, a złorzeczenia innym nawet nie powinny przychodzić nam do głowy – pisze siostra Bożysława.

Co ma zrobić osoba znajdująca się w przestrzeni publicznej w otoczeniu osób używających niecenzurowanych słów? „Nasi uczniowie przeklinają” przyznaje dyrektor opolskiego I LO. Konsekwencje są wyciągane za każdym razem, bo nasz statut je przewiduje. To upomnienie, nagana i obniżenie oceny z zachowania. Przyznaje, że rozpoczęta właśnie akcja policji jest potrzebna. Z patologią jaką jest przeklinanie, musimy walczyć wspólnymi siłami. Owszem szkoła pełni ważną rolę wychowawczą, ale pozostaje jeszcze środowisko. Wulgaryzmy słychać w sklepach, autobusach, programach telewizyjnych, a nawet podczas zawodów sportowych. Przykładowa kampania społeczna była zapoczątkowana przez tutejszy urząd miasta. W szkołach miały pojawić się statuty jasno określające sankcje dla uczniów używających wulgaryzmów. Idąc za wzorem Elbląga policja i straż miejska zapowiadała karanie, które przewiduje 144 art. wykroczeń do 1500 złotych.

Źródło: Dzielna Matka, Wiadomości Opole-GW

Zdjęcie: Dziennik Zachodni

11 maja 2018 roku w auli Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach odbyła się uroczystość wręczenia odznaczeń państwowych działaczom opozycji wobec dyktatury komunistycznej z lat 1956 – 1989. W imieniu Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Andrzeja Dudy odznaczenia wręczył Prezes Instytutu Pamięci Narodowej dr Jarosław Szarek.

Krzyż Wolności i Solidarności został ustanowiony przez Sejm 5 sierpnia 2010 roku. Po raz pierwszy przyznano go w czerwcu 2011 roku przy okazji obchodów 35 rocznicy protestów społecznych w Radomiu. Krzyż nadawany jest przez Prezydenta RP, na wniosek Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej, działaczom opozycji wobec dyktatury komunistycznej, za działalność na rzecz odzyskania przez Polskę niepodległości i suwerenności lub respektowanie praw człowieka w PRL. Źródłem uchwalenia Krzyża Wolności i Solidarności jest Krzyż Niepodległości z II RP. Jedną z osób zaszczyconych tym odznaczeniem był mieszkaniec Żywca Władysław Sanetra.

W latach 70-tych był pracownikiem firmy PONAR w Żywcu. Według uzyskanych dokumentów był aktywnym członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. 20 lutego 1975 roku do tutejszej komendy Powiatowej Milicji Obywatelskiej do rąk Kpt. SB Jerzego Pytla wpłynął wniosek o dopuszczenie do prac tajnych i gospodarczo-obronnych ob. inż. Władysława Sanetry, pełniącego funkcję Kierownika Działu Kooperacji w tutejszej fabryce obrabiarek. Poniżej cytujemy wniosek:

„Opiniowany jest wieloletnim pracownikiem naszej fabryki. Z obowiązków służbowych i nałożonych zadań wywiązuje się dobrze, jest energiczny i cechuje go zmysł organizacyjny, cechuje go właściwy i uczciwy stosunek do pracy i mienia społecznego. Strona moralno-polityczna bez zastrzeżeń. Jest aktywnym członkiem PZPR. Jest osobą godną zaufania. W związku z tym daję rękojmię zachowania tajemnicy na zajmowanym stanowisku i w pracach gospodarczo-obronnych, które będzie wykonywał z racji pełnionej funkcji w F-ce. Jako Kierownik Działu Kooperacji prowadzi całość spraw kooperacji wewnętrznej i zewnętrznej i prowadzi pełną odpowiedzialność za jej prawidłowość. Udział wymienionego w pracach gospodarczo-obronnych wydaje się konieczny i celowy.”

Podpisali:

Kierownik Działu I:  Władysław Hura

Z-ca dyrektora d/s Ekonomicznych Marian Bałko

Kierownik Działu Spraw Osobowych i Szkolenia Zawodowego: Leonard Pęcikiewicz

Warte podkreślenia jest fakt, iż wyżej wymieniony został w 2009 roku odznaczony również Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski przez Prezydenta Rzeczypospolitej Lecha Kaczyńskiego.

Podczas uroczystości w Żywcu Doradca Prezydenta RP Bożena Borys-Szopa wręczyła w imieniu Prezydenta RP ordery i odznaczenia. Za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce,  za osiągnięcia w działalności na rzecz środowisk kombatanckich
Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski

 Władysław Sanetra

Źródło: IPN

Zdjęcie: FB po prawej Władysław Sanetra

13 maja 2021 r. obchodzimy 120 rocznicę urodzin wielkiego Polaka rotmistrza Witolda Pileckiego. Bohatera walczącego z niemieckim narodowym socjalizmem oraz sowieckim komunizmem w XX wieku.

Wielu z nas nie uczono wogóle w szkołach o tym wybitnym Polaku. Komuniści chcieli wymazać jego postać z naszej zbiorowej pamięci. Na szczęście coraz wiecęj Polaków poznaje jego życiorys, jego niezwykłą postawę w tym okrytnym czasie II wojny światowej. Musimy pamiętać, że komuniści po 1945 r. zamordowali strzałem w tył głowy rotmistrza Witolda Pileckiego i zakopali jego ciało w bezimiennym dole. Do dzisiaj nie udało się odnaleźć jego kości. Nie ma swojego grobu. Polecamy książkę Witolda Pileckiego „Raporty z Auschwitz”. Wstrząsające świadectwo świadka tamtych czasów, któremu udało się uciec z tego okrutnego obozu i poinformować świat o masowych mordach.

Poniżej warto poczytać świadectwa zwykłych Polaków, którzy zafascynowali się życiorysem Witolda Pileckiego.

„Witold Pilecki jest dla mnie ostatnim z wielkich rycerzy Rzeczpospolitej i niezwykłym człowiekiem, który poświęcił absolutnie wszystko dla Ojczyzny. Postać ta przewyższa swoimi czynami legendarnych bohaterów z przeszłości. W naszej przygnębiającej rzeczywistości Jego osoba jawi się jako promień jasnego światła i świadectwo niezłomności ludzkiego charakteru. Rotmistrz jest mi bliski ze względu na tragiczny los, jaki zgotowała mu „czerwona zaraza”, bo przecież najbardziej bolą rany zadane przez swoich/ jeżeli oczywiście można nazwać swoimi komunistów, którzy wydali Witolda Pileckiego na cierpienie i śmierć. Można Go kochać za wielkość ducha i przepiękną zgodność życia z wiarą. Rzadko komu udaje się w tak dosłowny sposób naśladowanie Chrystusa. W imię miłości drugiego człowieka Rotmistrz oddał swoje życie.” MARIA  

„Dla mnie jest bardzo bliski, odkąd poznałam jego życie całe oddane Bogu i Ojczyźnie. Jest wzorem patriotyzmu dla mnie, drogowskazem, jak mam postępować wobec zakłamania wroga, za cenę swej wolności a nawet życia, ukazywać światu prawdę. Za cenę wolności i życia nie wyrzec się Ojczyzny i najwyższych wartości. Mi w takiej sytuacji jak On przeżył czy podobnej na nasze czasy, pewnie byłoby łatwiej, bo nie mam najbliższej sobie rodziny, jaką jest mąż i dzieci, tym bardziej Witold Pilecki jest dla mnie wyjątkowo bliską osobą, ponieważ nawet ze względu na tę największą ludzką miłość – nie wyrzekł się Ojczyzny, nie wydał swoich współtowarzyszy, nie wyrzekł się najwyższych wartości. Ucząc młodzież, marzę, by zaraziły się takim wzorem jak Pan Witold i jemu podobnych. Cześć i chwała wszystkim Bohaterom naszej Umiłowanej Ojczyzny” EWA  

„Rtm. Pilecki jest mi niezwykle bliski dzięki systemowi wartości, który wyznawał, jak i idei wolnej Polski, dla ktorej walczył z totalitaryzmem niemieckim i sowieckim. Kiedyś p. Maria Fieldorf-Czarska stwierdziła, że Jej ojczyzną jest nadal Polska Podziemna. Identyfikuję się z tym stwierdzeniem. Mój stryj płk. Marian Sołtysiak ps. „Barabasz” był dowódcą oddziału AK „Wybranieccy” – legendarnego na Kielecczyźnie. Ojciec walczył w tym oddziale jako siedemnastolatek. Mąż mojej ciotki /siostry ojca i „Barabasza”/ – mjr Stefan Marcinkowski ps. „Poraj” walczył w NSZ i dostał się na Zachód z Brygadą Świętokrzyską. Dwa lata temu pamięć mojego stryja zaatakował Tygodnik Powszechny i środowiska filosemickie pomawiając Go o antysemityzm. Dużo kosztowało mnie przywrócenie dobrej pamięci oddziałowi stryja. Do dziś z przykrością patrzę na zakłamywanie historii Kielc, przekształcanie miejsc Pamięci Narodowej w miejsca rozrywki, np. więzienie kieleckie – miejsce kaźni polskich patriotów, gruntownie przebudowane na centrum mody, wzornictwa itp., gdzie dyrektorują przyjaciele Michnika, byli redaktorzy GWyborczej, wyznawcy jej antypolskiej, pokrętnej i zakłamanej ideologii. Tak więc walczymy nadal o Wolną Polskę, a symbolem tej walki pozostaje rtm. Witold Pilecki.” MAŁGORZATA  

„Bóg, Honor i Ojczyzna. Temu właśnie poświęcił swoje zdrowie i życie Rotmistrz Pilecki. Im szybciej to sobie uświadomimy, wszyscy, nie tylko my, którzy wiemy o tym od dawna, ale Ci, którzy być może słyszeli, ale wiedzieć nie chcą, tym lepiej dla Polski i Polaków, bośmy są jak te sieroty…” ADAM  Advertisement

„Myślę, że Pilecki mógł być ostatnim rycerzem Europy, uosabiającym honor rycerski i rycerskie cnoty, broniącym słabszych, walczącym o prawdę przeciw szaleństwu świata. 
Ta opozycja: prawda przeciw światu, Rotmistrz przeciw światu (i to nie tylko mającemu oblicze zdziczałego hitleryzmu, ale jeszcze mroczniejszego komunizmu), jest dla mnie czytelna i wspaniała, choć tragiczna. Takiego przodka mieć to prawdziwy zaszczyt, takim duchowym przodkiem się szczycić to nie lada wyróżnienie. Obyśmy tylko na nie zasłużyli.” ERYK 

„(…) każdy Polak, patriota, który zna Rotmistrza, musi go kochać, podziwiać, poniekąd uważać za duchowego ojca. We mnie podziw dla niego rodzi praktycznie wszystko: jego patriotyzm, wierność ojczyźnie, jego heroiczna odwaga, wreszcie jego tradycyjna wiara w Boga i ta trudna — bo realizująca się w rzeczywistości ciągłych rozstań — miłość do rodziny. Chwała Rotmistrzowi!” PAWEŁ 

„Czuję się dziedziczką patriotycznych tradycji Rotmistrza. Witold Pilecki umarł za Polskę i Polaków, czyli za nas wszystkich. Nie powinniśmy tego lekceważyć. Naszym obowiązkiem jest spełnienie niepisanej, ale wyraźnej OSTATNIEJ WOLI ROTMISTRZA. A wolą tą była nieustanna walka za wolną, sprawiedliwą i niepodległą Polskę. ” NATALIA JULIA 

„To jasne, że Rotmistrz był wielkim człowiekiem, ale co to znaczy? To znaczy, że czuł, myślał, kochał, bardzo dużo wiedział, posiadał niezależną od okoliczności wolę walki i bardzo kochał życie. Miał niebywałą intuicję żołnierza, ale i męża stanu, rozumiejącego interes własnego narodu. Był Polakiem wiernym Bogu i Ojczyźnie… I przez to wszystko mógł być takim niezwykłym profesjonalistą, ale też takim bliskim ludziom zwyczajnym człowiekiem. To dlatego mówiono do niego „tato”, chociaż był jeszcze młody. Doceniono w nim te wszystkie cechy, które zrodziły się z głębi jego ducha, a wynikały z prawdziwego umiłowania Boga, chęci naśladowania Chrystusa i prawdziwego patriotyzmu.” 
Małgorzata

„Wywodzę się z rodziny, która od dzieciństwa uczyła mnie patriotyzmu i szacunku do Ojczyzny i jej Bohaterów. Jednak o Rotmistrzu Pileckim wiedziałam w dzieciństwie niewiele. Zmieniło się to dopiero ok. półtora roku temu, gdy w szkole zgłosiłam się, by zrobić o Nim referat. Gdy się przygotowywałam było mi wstyd, że tak mało wcześniej wiedziałam o tym człowieku. A był to prawdziwy Bohater, wzór do naśladowania! Podziwiam Go bardzo, przede wszystkim za Jego patriotyzm, poświęcenie i nietracenie nadziei. To nie wszystko. Mam 17 lat i od kilku lat choruję na depresję. To bardzo nieprzyjemna choroba. Odbiera radość życia, paraliżuje chęć do działania, sprawia, że bywam ślepa na piękno tego świata… Nie wiem skąd ta depresja dokładnie się u mnie wzięła, musiało się na to nałożyć wiele czynników, min. moja inność. Już jako małe dziecko miałam wśród rówieśników przypiętą łatkę ,,dziwaka”. Gdy miałam 7 lat, zdiagnozowano u mnie łagodną odmianę autyzmu… Oprócz tego przeszłam też inne nieprzyjemne doświadczenia, o których wolę już nie pisać. Napiszę tyko, że rodzina mnie mimo wszystko wspiera. Ale przejdźmy do sedna sprawy, czyli do tego, co dla mnie znaczy Rotmistrz Pilecki. Człowiek ten jest dla mnie swego rodzaju mentorem. Uczy mnie szacunku do życia! Bo życie to dar od Boga! Nieraz o tym zapominałam i pewnie dlatego przeszłam 3 próby samobójcze… Dochodziło też do samookaleczeń, pomimo brania leków… Rodzina mi tłumaczyła, że odbierając sobie życie skrzywdziłabym przede wszystkim ich. To właśnie mnie ostatecznie powstrzymało. Podziwiam Witolda Pileckiego za odwagę i honor. Zgłosił się na ochotnika do Auschwitz, by tworzyć tam konspirację, walczył w Powstaniu Warszawskim, a po wojnie, mimo możliwości ucieczki, został w kraju, by pomagać Polsce i Polakom, po czym zapłacił najwyższą cenę za ich dobro. Nie wiem, czy ja bym dała radę tyle zrobić. Pewnie nie… Człowiek ten nigdy nie myślał wyłącznie o sobie, nigdy się nie poddawał, nie tracił nadziei. Jego postać onieśmiela, ale jednocześnie motywuje! Motywuje do walki! Do walki o Ojczyznę, o życiowe wartości, o Boga, o lepsze jutro! Sam Rotmistrz mówił ,, Znalazłem w sobie radość wynikającą z tego, że chcę walczyć.” Ten cytat zawsze mi dodaje odwagi. Przypomina mi, że warto żyć. Każdy z nas jest potrzebny! Dla innych ludzi i dla Polski! Polska potrzebuje KAŻDEGO Polaka, który pracował, pracuje lub będzie dla Niej pracował! A tak swoją drogą czasem rozważam, że gdyby Witold Pilecki popełnił samobójstwo w wieku 16 – 17 lat, tak, jak ja chciałam to zrobić ze sobą, zrobiłby ogromną krzywdę wielu ludziom oraz Polsce. Nie zrobił tego i nawet Mu to przez myśl nie przeszło. Dzięki temu Polska i Polacy zyskali w owym burzliwym stuleciu wielką pomoc! Miałam raz taki sen, bardzo symboliczny. Zapamiętałam z niego dosłownie jeden moment. Rotmistrz Pilecki trzymał w rękach białego orła. Opiekował się nim. Orzeł był ranny. Pan Rotmistrz miał natomiast skrzydła. Był Aniołem. Za nimi czaił się wielki, odrażający potwór. Był czerwony. To był komunizm. Pilecki chronił orła, osłaniał go. Pozytywny paradoks tego jest taki, że mimo, iż Rotmistrz zginął, uratował Polskę. Mimo, że komuniści robili wszystko, by Go wymazać z pamięci, dziś Polacy o Nim pamiętają. To dowód na to, że nawet, gdy się dzieje najgorsze, później przychodzą lepsze czasy. I jeszcze jedno. Apeluję szczególnie do innych, którzy też rozważają samobójstwo. Zrobicie w ten sposób krzywdę pozostałym! Wszyscy są potrzebni! Inni ludzie Was potrzebują, Ojczyzna was potrzebuje! Nie piszę, że poświęcicie się tak, jak Pilecki. Każdy z was może jednak dołożyć swoją cegiełkę do pomocy Polsce i Polakom. Rotmistrz Witold Pilecki uczy niezłomności. NIE WOLNO SIĘ NIGDY, PRZENIGDY PODDAWAĆ I NIGDY, PRZENIGDY NIE WOLNO TRACIĆ NADZIEI!” ALICJA

Cześć i chwała Witoldowi Pileckiemu.

źródło: https://www.tysol.pl/a65600-Jest-dla-mnie-ostatnim-z-wielkich-rycerzy-Rzeczpospolitej-Polacy-na-120-urodziny-Rotmistrza-Witolda-Pileckiego

Po Sierakowskiej – 10 lat w PZPR – teraz Bronisław Cieślak 19 lat w PZPR – odznaczony przez prezydenta Dudę. Oni wszyscy opowiadając o swojej przeszłości, dziwnie skromnie pomijają okres komuny. Bronisław Cieślak od lat 70-tych był sekretarzem podstawowej organizacji partii komunistycznej (PZPR) w Ośrodku Telewizji PRL w Krakowie. Ten medal to nie wina Cieślaka tylko Dudy. Nagradzanie za uczestnictwo w złu nasila się bo taką przyjęto strategię przekształcania społecznego myślenia. Za kilkanaście lat nikt nie będzie potrafił odróżnić dobro od zła…..i o to chodzi „elytom” okrągłej zmowy z Magdalenki! – pisze Adam Słomka

Zdjęcie: Filmy Polskie 888

07.05.2021 r. obchodzimy 44 rocznicę śmierci Stanisława Pyjasa.
Stanisław Pyjas był studentem Uniwerytetu Jagielońskiego w Krakowie, współpracownikiem Komitetu Obrony Robotników, zamordowany 7 maja 1977 r. prawdopodobnie przez SB. Ciało studenta zostało znalezione na klatce schodowej kamienicy przy ul. Szewskiej 7 w Krakowie. Według środowisk opozycyjnych śmierć Pyjasa była skutkiem pobicia przez SB. Władze twierdziły, iż Pyjas spadł ze schodów.

W 2001 r. sąd w Krakowie skazał na dwa lata więzienia w zawieszeniu dwóch byłych funkcjonariuszy MO i SB, oskarżonych o utrudnianie śledztwa w 1977 r. Od 2008 r. śledztwo w tej sprawie prowadzi IPN. We wrześniu 2006 r. prezydent Lech Kaczyński odznaczył pośmiertnie Stanisława Pyjasa Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

Stanisław Pyjas został pochowany w swojej rodzinnej miejscowości w Gilowicach w powiecie żywieckim.

Cześć jego pamięci.

„Premiera filmu Ewy Stankiewicz o Smoleńsku – TVP1, niedziela 18 kwietnia godz. 21.15 TVP Polonia: dzień później 19 kwietnia godz. 22.35 i powtórka godz. 4.45. Mam nadzieję że tym razem bez „skutecznej interwencji w ostatniej chwili”. Film jest gotowy od ponad roku, jego emisję odwoływano 5 razy. Zdobył nagrody na 21 festiwalach w świecie. Nie będzie dostępny w sieci internetowej. Będę zobowiązana za podzielenie się tą informacją. Film dotyczy bezpieczeństwa Polski. Pozdrawiam serdecznie. Ewa Stankiewicz.”

Polecamy ważny dokument o największej tragedii po II wojnie światowej. 96 osób na czele z Prezydentem RP prof. Lechem Kaczyńskim 10 kwietnia 2010 r. zginęło pod Smoleńskiem w katastrofie lotniczej. Do dziś toczy się śledztwo w Prokuraturze Krajowej w Polsce, do dziś Federacja Rosyjska nie oddała wraku samolotu TU-154M nr boczny 101.