Zaraz po powrocie z Malborka gdzie powstał kolejny oddział Federacji – Ruchu Kontroli Sadów [http://pressmania.pl/spotkanie-z-poslem-adamem-slomka/ ] w ostatnim tygodniu, w środę 14 marca śląski sąd nakazał mi stawić się w więzieniu.

Jest to konsekwencja wyroku Sądu Rejonowego w Będzinie oraz Sądu Okręgowego, które uznały, iż wiec wyborczy przed budynkiem urzędu jest „nielegalnym zakłóceniem pracy na terenie urzędu” ! Faktycznie od 2014 roku weterani walki o Niepodległość zorganizowali w Będzinie liczne wiece: przed sądem na którym wisiała komunistyczna tablica „ku czci PPR” oraz przed urzędem miasta protestując wobec karuzeli stanowisk i ogromnej ”niegospodarności” prezydenta z SLD, który obsadził spółki miejskie towarzyszami z Warszawy zadłużając samorząd na 60-80 milionów złotych.

Prezydent tow. Łukasz Komoniewski skierował wniosek o ukaranie protestujących patriotów.  Sąd w Będzinie uznał bezprawnie, iż może bezstronnie rozstrzygać sprawę sporu z miejscowym włodarzem miasta.  Przewodnicząca Wydziału Karnego SSO  Elżbieta Michalska  sprawę przydzieliła sama… sobie. Proces rozpoczęła od uniemożliwienia utrwalania przebiegu sprawy gdyż „w nagrywaniu sąd nie widzi żadnego interesu społecznego„. Dziennikarze zostali  pouczeni o możliwości zwrócenia się w tej sprawie do… kierownictwa sądu. Jednak rozmowa z prezesem Ewą Gradowską nie zmieniła tajnego stanu rzeczy. Nagrał te PELowskie praktyki Mariusz Cysewski weteran KPN oraz dziennikarz portalu Wolny Czyn https://www.youtube.com/watch?v=9Vf5rUVnlOU

Następnie policja na sali rozpraw skuła mnie w kajdanki, zabierając kamerę video oraz dwa telefony komórkowe pod pretekstem iż według sędziego „nielegalnie nagrywałem rozprawę”. Śledztwo prokuratury  i roczne badanie sprzętu przez policyjnych biegłych nie potwierdziło tych „rewelacji”. Tym niemniej brak telefonu był bardzo dolegliwy z racji braku spisu numerów znajomych i dziennikarzy. Warto na przyszłość pamiętać by w obliczu  takich praktyk posiadać rezerwową kopię swoich kontaktów.

Efektem procesu toczonego w standardach Putina był wyrok skazujący Adama Słomkę pod pretekstem, iż wiec wyborczy na schodach przed budynkiem urzędu był nielegalnym zakłóceniem pracy na terenie urzędu. Zatwierdziła to wszystko SSO  Beata Świderek   z Sądu Okręgowego w Stakinogrodzie, przepraszam w  Katowicach o  sygn. VII Ka 182/16 – wyrok w załączeniu.

Praktyka nadzwyczajnej kasty by pozbawiać niezłomnych weteranów wolności nie jest niczym nowym. To była częsta praktyka dyspozycyjnych sędziów zbrodniarzy PRL. Ponieważ żaden z nich nie został pociągnięty do odpowiedzialności karnej a nawet dyscyplinarnej to nic dziwnego, iż wrócili oni do starych „sprawdzonych” metod. Przypomnijmy:

półtora roku temu sędzia Piotr Kluz (wiceminister sprawiedliwości rządów PO) z Sądu Okręgowego w Warszawie skazał weterana Zygmunta Miernika za tortowy protest wobec bezkarności Kiszczaka. Skazał go na prawie rok bezwzględnego więzienia! Równocześnie Premier, Prezydent i Minister Sprawiedliwości nabrali w sprawie więźnia politycznego wody w usta… Następnie sędzia zbrodniarz stanu wojennego Grażyna Puchalska (ta sama co została przydzielona do procesu Mariusza Kamińskiego) skazała mnie na karę porządkową za… czytanie kodeksu na sali rozpraw(sic!) z zamianą na… areszt.

Rok temu sędzia Michał Fijałkowski z Sądu Rejonowego w Katowicach podczas procesu o rzekome znieważenie pomnika ruskich okupantów również nałożył na mnie „karę porządkową” za noszenie czapki oficerskiej  Strzelca. Karę tę zmienił na areszt odbywany „przypadkiem” w areszcie w Mysłowicach dokładnie podczas… Świąt Wielkanocnych 2017 roku!

Mamy więc w obliczu braku reakcji władzy i mediów (epatujących się zatrzymaniem na 20 minut Władka Frasyniuka) z sytuacją gdy świadomi patrioci  ponownie są represjonowani i osadzani w więzieniach.

W tym tygodniu zamknięto mnie na 2 dni czyli na  znane z przeszłości przysłowiowe  SB-eckie 48 godzin. Przeżyłem zatem swoiste Déjà vu w wykonaniu sędziów, którzy przejęli milicyjne zwyczaje.

Pożegnany zostałem przez sympatyków na wiecu Niezłomnych pod aresztem w Katowicach. Zgromadzenie to wywołało sporą panikę w „sprawdzonym przez Jaruzelskiego” kierownictwie więzienia. Ponurego więzienia, bo w tych murach wykonano najwięcej wyroków śmierci na polskich patriotach. Bynajmniej Rakowiecka jest po prostu bardziej znana.

Zostałem osadzony w celi nr 114 tzw. „izolatce” gdzie siedziałem już wielokrotnie,  przykładowo w 1982 r. razem ze Sławkiem Skrzypkiem za antykomunistyczną konspirację. Wziąłem ze sobą zdjęcia naszych bohaterów oraz flagę państwową i przyozdobiłem celę. Szeregowi funkcjonariusze reagowali bardzo przyjaźnie oglądając „pierwszego więźnia kodeksu wybiorczego”, natomiast Dyrektor nakazał skonfiskowanie całej mojej żywności przyniesionej z domu!  Czas uwięzienia spożytkowałem na intensywne pisanie listów do różnych instytucji np. do Rzecznika Praw Obywatelskich, co twórczo zajęło wiele godzin – ciekawe czy ktoś odpowie?  Drugiego dnia kierownictwo więzienia osadziło więźnia politycznego  w kolejnej celi o numerze  66 z zainstalowanymi dwoma kamerami ! [decyzja w załączeniu]. Taki nowoczesny Big Brother. Stale obserwowany człowiek czuje się odrobinę dziwnie ale podobno najważniejsze jest bezpieczeństwo. Nie powiem żeym się czuł bezpiecznie…

Ponieważ niezależni dziennikarze wypytywali telefonicznie rzecznika więzienia kiedy zostanę wypuszczony to dla uniknięcia kolejnego wiecu Niezłomnych zostałem zwolniony bardzo wcześnie rano…

Obserwując represje wobec Niezłomnych występujące:

– w Nowym Sączu gdzie pobity pod ruskim mauzoleum przez policjantów  Zygmunt Miernik trafił na 7 dni do szpitala ,

– w Krakowie skazany został wyrokiem karnym redaktor Józef Wieczorek za ujawnienie relacji video z procesu sądowego patriotów oskarżonych o zlecenie gangowi Krakowiaka… zabicia prezesa sądu K. Hejosza! Wszystko to okazało się prowokacją służb specjalnych ale skazany został tylko  Niezłomny dziennikarz obywatelski, usunięty w stanie wojennym w ramach SBeckiej czystki z pracy wykładowcy na Uniwersytecie  Jagiellońskim https://blogjw.wordpress.com/2017/04/01/niezalezni-dziennikarze-o-moim-kafkowskim-procesie/

– w Zielonej Gorze odmawia się nam prawa wejścia do budynku sadu z kamerą oraz wytoczono liderom Federacji Ruchu Kontroli Sadów kilka procesów m.in. o zakłócanie pracy sądu poprzez przemówienia na… legalnym wiecu,

– w Warszawie prokuratura dobrej zmiany oskarża nas w kilku procesach o znieważenie pomnika ruskich okupantów w parku Skaryszewskim

– w Kujawsko-Pomorskim gdzie sąd uwięził weterana stanu wojennego Andrzeja Ikerta na 4 dni decyzją sądu w Tucholi pod pretestem „złego parkowania 3 lata temu w Tarnowie”.

– na Śląsku w kilkunastu sfingowanych procesach np. pod zarzutem „nielegalnego wywierania wpływu na sąd” poprzez domaganie się jawności (vide https://www.youtube.com/watch?v=KnzynhEKajM )

widać wyraźnie, iż kasta postanowiła zemścić się za miasteczko protestu „Zamknąć Michnika- uniewinnić Miernika” trwające przez rok pod Sądem Najwyższym oraz za budowę federacji Ruchów Kontroli Sadów.

Nie miejmy złudzeń, trwa dramatyczna walka o elementarną sprawiedliwość w Rzeczpospolitej. Musimy być konsekwentni.

Dziwi tylko, iż została zablokowana w TVP nasza informacja, że dyspozycyjny sędzia Sądu Najwyższego Marian Buliński zbrodniarz komunistyczny  przewodził składowi który wczoraj ochronił sędziego złodzieja !

https://ngopole.pl/2018/01/23/wspierany-przez-antykomunistow-do-krs-plk-sedzia-mariusz-lewinski-dawno-zdemaskowal-oblude-sn/

Wszystkim świadomym patriotom dziękuję za wsparcie i pomoc. Taka prawdziwa solidarność  zwiększa nasze szanse na realne zwycięstwo czyli upadek republiki bezprawia „okrągłego stołu”.

/-/ Adam Słomka

Wieloletni wiezień polityczny PRL

Koordynator Centrum Ścigania Zbrodniarzy

Komunistycznych i Faszystowskich

Przewodniczący stowarzyszenia KPN-Niezłomni

Stowarzyszenie Internowanych i Represjonowanych z siedzibą w Siedlcach wystąpiło z apelem do szefów MON-u i MSWiA o pozbawienie byłych PRL-owskich wojskowych i funkcjonariuszy milicji przywilejów emerytalno-rentowych. W swoim apelu piszą o ludziach, którzy sprzeniewierzyli się polskiej racji stanu i argumentują: „Nie jest moralnie uzasadnione ani wychowawcze wypłacanie przestępcom tych świadczeń przez Państwo Polskie za to, że przez lata pracowali jako najwyższej kategorii przestępcy i zdrajcy”. Nie traktuję tego apelu jako zemsty ludzi, którzy doznali wielkich krzywd w swoim życiu. Jednak po roku 1989 do życia publicznego przeniknęło wielu milicjantów, ormowców i zwykłych drani, którzy wtopili się w społeczeństwo i żyją wśród nas. Czasami na ulicy spotykają swoje ofiary i śmieją się im w twarz. Obecny rząd, spełniając obietnice wyborcze, napotyka wielki opór ze strony środowisk, które przyzwyczajone do przywilejów nie może się pogodzić z myślą, że ich świat zaczyna powoli się walić. Wiem, że wszystkiego od razu nie da się załatwić, że rozpoczynanie wojen na wszystkich frontach nie jest możliwe. Ale wiem jedno, że przyjdzie na to czas.

Ryszard Kapuściński

Źródło: Gazeta Polska Codziennie

13 marca 2018 r. do I LO już po raz czwarty w ramach Programu „Bliżej siebie. Historia i kultura dwóch narodów” przybyła młodzież z Izraela ze szkoły Mekif Hei z Ashdod. Izraelska grupa liczyła tym razem aż 72 uczniów. Przybyło z nimi 7 nauczycieli i opiekunów.

Podobnie jak w poprzednich latach poprzedziły je urozmaicone zajęcia przygotowawcze, podczas których korzystano z materiałów i filmów opracowanych m. in. przez Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN (portal Wirtualny Sztetl), Centropę oraz z innych źródeł. Licealiści poznali elementy historii, kultury i tradycji żydowskiej (n.p. kalendarz i święta żydowskie, zwyczaje żydowskie; rolę Żydów polskich i ich wielowiekowej obecności na ziemiach polskich, w tym żydowski wątek w historii szkoły), starali się zrozumieć Holokaust (jak do tego doszło?, jak coś takiego mogło się zdarzyć ludzkości?, dlaczego? skalę, znaczenie zdarzeń i dramatyczny skutek tego ludobójstwa). Wreszcie – poznali kraj, miasto i szkołę swoich rówieśników, na których czekali i pracowicie przygotowali dla nich małe prezenty.

W dniu spotkania w części oficjalnej w auli, podczas której obecni byli i zabierali głos przedstawiciele lokalnych władz, Pan Antoni Szlagor, Burmistrz Miasta Żywiec i Pan Andrzej Widzyk, Dyrektor Wydziału Oświaty i Wychowania w Starostwie Powiatowym  w Żywcu, gości powitał Pan Dyrektor Szkoły. Lokalnego kolorytu nadał występ jedenastoosobowej kapeli góralskiej, zebranej na tę okoliczność dzięki inicjatywie uczennic z klasy 1b, wzbudzającej ogromne zainteresowanie i burzę oklasków. Izraelczycy zaś żywiołowo zaśpiewali  znaną pieśń Hawa nagila (Radujmy się).  Pokazany film „Copernic is also happy” wzbudził entuzjazm gości.

Dzień zakończono wspólnymi tańcami i śpiewami w sali gimnastycznej, gdzie na gościach zrobił wrażenie pięknie odtańczony dla nich polonez.

źródło: zdjęcie oraz tekst – I Liceum Ogólnokształcące im. M. Kopernika w Żywcu

Szanowni Państwo!

    Nie wiem jak Państwa komputery traktują ten popularny już od dawna neologizm. Mój zna tylko słowo: antysemityzm, a antypolonizm to według niego słowo nieznane. Ciekawostka lingwistyczna.

    Wydawać by się mogło, że po to mamy polski rząd, żeby między innymi dbał o dobre imię Polski, pozostawiając troskę o dobre imię Izraela, Izraelowi. Fakty jednak temu przeczą. Jak donosi mój kanadyjski korespondent, tamtejsza polonia była zbulwersowana, kiedy dowiedziała się, że nasz rząd przeznacza na badania IPN 5 milionów zł, a na renowację żydowskich cmentarzy 100 milionów zł. Ciekawostka ekonomiczna. Może należałoby wytłumaczyć Polakom, dlaczego tak postanowiono, albo wręcz, w świetle ostatnich wydarzeń, należałoby te budżety istotnie skorygować?

   Sprawa „polskich obozów koncentracyjnych” zdawała się już wygasać w przestrzeni medialnej, ale nasi wrogowie łatwo nie odpuszczają. Miejmy nadzieję, że nieuprawnione roszczenia żydowskie nie zostały już załatwione w jakiś inny sposób. Zagadkowe milczenie w tej sprawie różnie można interpretować.

    Zakładam, że w tym, co piszę, nikt nie upatruje antysemityzmu. Byłoby mi niezwykle przykro ze względu na pamięć moich rodziców, którzy pomagali przeżyć Żydom w okupowanej przez Niemców Warszawie. Po wojnie ludzie ci okazywali moim rodzicom wdzięczność i przyjaźń.

Pozdrawiam i do następnej soboty

Małgorzata Todd

Awantura związana z nowelizacją ustawy o IPN zatacza coraz szersze kręgi, a środowiska wrogie Polsce wciąż otwierają nowe fronty walki z naszym krajem. W całym okresie istnienia III Rzeczypospolitej kolejne rządy kapitulowały pod presją wpływowych środowisk żydowskich, przyglądając się biernie temu, jak nasze dobre imię jest szargane przez oszczerców. W PRL-u zaś o jakiejkolwiek próbie obrony polskiego honoru nie mogło być mowy, obowiązywała bowiem narracja płynąca z Kremla, którego władcy woleli nie budzić „demonów patriotyzmu” w Polakach i upokarzanie nas było im na rękę. Dziesięciolecia zaniedbań doprowadziły więc do kuriozalnej sytuacji, ponieważ mistrzowie czarnej propagandy zrobili z Narodu Polskiego, będącego bez wątpienia jedną z największych ofiar totalitaryzmu niemieckiego, wspólnika w dziele holokaustu. Byli i są też tacy manipulatorzy, którzy, pomimo oczywistych faktów, próbują przerzucić na Polskę odpowiedzialność za wybuch II wojny światowej.

Wiele lat kumulowania urojonych oskarżeń przyniosło w końcu efekt, w postaci brutalnego i skoordynowanego ataku na nasz kraj. Lecz wszystko wskazuje na to, że ustawa o IPN jest tylko pretekstem, ponieważ nowe zapisy wcale nie ograniczają swobody badań naukowych, a nawet działalności artystycznej, co zapewne zachęci plugawego Grossa do fabrykowania kolejnych pseudonaukowych paszkwili. Deklaracje czołowych polityków PiS-u nie pozostawiają też żadnych złudzeń, co do skuteczności ścigania za granicą sprawców zniesławiania Polski. W takich bowiem przypadkach nowe prawo będzie raczej bezsilne. Dlaczego więc robi się rejwach wokół tej ustawy?

Podobno, „kiedy nie wiadomo, o co chodzi, to chodzi o pieniądze”, i coś w tym musi być, bo wyraźnie da się wyczuć, że to kolejny geszeft, który Żydzi chcą zrobić naszym kosztem. Świadczy o tym brak zainteresowania ze strony izraelskiej przebiegiem prac nad ustawą o IPN, do której nie zgłaszano żadnych zastrzeżeń, a protesty zaczęły się dopiero gdy jej projekt trafił do Sejmu. Taki rozwój wydarzeń całkowicie zaskoczył rządzących, co przyznał Jarosław Kaczyński, który stwierdził, że „jak grom z jasnego nieba spadła na nas reakcja ze strony Izraela”. Pomijając więc żenujący brak kompetencji organów państwowych, które nie miały bladego pojęcia o szykowanej przeciwko nam prowokacji, należy podkreślić, że środowiska żydowskie bacznie obserwowały prace nad inną ustawą, nazywaną potocznie reprywatyzacyjną. Przyznał to niedawno Patryk Jaki, który powiedział, że o tę właśnie ustawę „Izraelczycy intensywnie dopytywali i dopytują, o niej z nami rozmawiali wielokrotnie”, a ambasador Anna Azari „zgłosiła zaniepokojenie […], że na pracy [jego] komisji obywatele Izraela mogą tylko stracić”. W całej rozciągłości potwierdzają to losy ustawy reprywatyzacyjnej, którą wycofano po cichu z Komitetu Stałego Rady Ministrów, gdy tylko rozpętała się burza wokół IPN. Niebagatelne znaczenie w tej sprawie odgrywa także toczący się w USA proces legislacyjny nad ustawą mającą pomóc Żydom w dochodzeniu ich roszczeń, które wobec Polski mają opiewać na astronomiczną sumę 65 miliardów dolarów. Widać więc, że awantura wokół kwestii historycznych jest jedynie zasłoną dymną przykrywającą koszerny interes, w wyniku którego Polska miałaby zapłacić „podatek od zbrodni niemieckich”.

Za co mielibyśmy zapłacić Żydom? Przecież nie za zagładę ich współplemieńców dokonaną przez Niemców, bo Polska w niej nie uczestniczyła, a Polacy też byli masowo mordowani przez okupanta niemieckiego. Na pewno nie za „polskie obozy śmierci”, bo takich nie było, za to bez wątpienia były niemieckie obozy zagłady. Może więc podstawą roszczeń żydowskich jest wyłącznie pazerność, będąca głównym powodem domagania się zwrotu tzw. mienia bezspadkowego, o które nie zabiegają żadni spadkobiercy. W takim przypadku polskie prawo przewiduje przejęcie dóbr przez Skarb Państwa, co oczywiście jest podważane przez organizacje żydowskie, pragnące położyć łapę na tym majątku. Podobny proceder opisał już dawno temu Norman Finkelstein, który czerpanie zysków przez Żydów niepokrzywdzonych bezpośrednio w wyniku zbrodni niemieckich nazwał dosadnie „przedsiębiorstwem holokaust”.

Sygnał do ataku na Polskę dała ambasador Azari podczas obchodów 73. rocznicy wyzwolenia Auschwitz i wtedy rozpętała się międzynarodowa nagonka, a pismacy z najbardziej opiniotwórczych gazet bez skrupułów przypisali nam winę za zbrodnie niemieckie. Mnożą się też prowokacje ze strony wpływowych organizacji żydowskich, takich jak Ruderman Family Foundation, która wyemitowała skandaliczny spot z Żydami wypowiadającymi wielokrotnie zwrot „polski holokaust” i wzywającymi rząd amerykański do zerwania stosunków dyplomatycznych z Polską. Film po paru dniach usunięto, ale smród pozostał. Zwiększyła się także presja dyplomatyczna na władze polskie ze strony administracji amerykańskiej, a premier Izraela Benjamin Netanjahu w rozmowie z Mateuszem Morawieckim miał podobno stwierdzić, że „Polacy w sposób systemowy uczestniczyli w holokauście”. Jonny Daniels, szef fundacji From the Depths, wyraził natomiast przekonanie, że „Polacy kolaborowali z chciwości i nienawiści, Żydzi, aby się ocalić”. Swoje pięć groszy dorzuciły także działające na terenie Polski organizacje żydowskie, które w oświadczeniu wyraziły „oburzenie z powodu narastającego w kraju klimatu nietolerancji, ksenofobii i antysemityzmu” oraz stwierdziły, że Żydzi „nie czują się dziś w Polsce bezpiecznie”. Dlatego wezwały rząd do zdecydowanego potępienia i ścigania przejawów antysemityzmu, oferując daleko idącą współpracę oraz zaapelowały do innych „ofiar klimatu nienawiści”, aby wspólnie „przeciwstawili się złu”. Z dużym zaangażowaniem wtórują im dyżurni opluwacze wyhodowani przez Michnika na zoologicznej nienawiści do Polski.

W tym kontekście trzeba więc zapytać: Na co przydał się żarliwy filosemityzm rozpowszechniony w „polskiej” klasie politycznej? Czy była potrzebna pielgrzymka rządu polskiego do Izraela? Czy było warto gościć w Krakowie wyjazdowe posiedzenie Knesetu? Czy było zasadne wydawanie setek milionów złotych na ratowanie dziedzictwa żydowskiego? Na co przydała się kosztowna promocja kultury żydowskiej? Czy było potrzebne nadawanie orderów czołowym opluwaczom Polski? Na co przydały się kolacyjki szabasowe u lobbysty izraelskiego Danielsa? Na te i wiele innych pytań musimy sobie odpowiedzieć zanim zaczniemy dyskutować nad przyszłością stosunków polsko-żydowskich. Jednak już dziś wiemy z całą pewnością, że celem rozpowszechnianego kłamstwa o Jedwabnem i przepraszania za rzekome zbrodnie polskie, było przygotowanie gruntu pod ofensywę, która teraz uderza w nasz kraj i ma za zadanie zohydzić go w oczach światowej opinii publicznej. W ten sposób będzie nas można łatwiej wydoić, bo kto się ujmie za sprawcą holokaustu. Ten brudny plan ujawnił już w 1996 roku na kongresie w Buenos Aires Israel Singer – sekretarz generalny Światowego Kongresu Żydów, który zakomunikował: „Jeżeli Polska nie spełni roszczeń Żydów, będzie publicznie atakowana i upokarzana na forum międzynarodowym”.

Wściekłe ataki na Polskę stały się przysłowiowym „kubłem zimnej wody” na głowy polityków oczadzonych filosemityzmem. Ukazały też w całej pełni fałsz głoszonej od wielu lat legendy o polsko-żydowskiej przyjaźni, o wspólnocie dziejów itp. Maski opadły i nagle społeczeństwo polskie ujrzało prawdziwe oblicze Żydów, dla których liczy się tylko interes, a nie jakieś sentymentalne jasełka. Ponieśliśmy niewątpliwie straty wizerunkowe, ale widocznie były one nie do uniknięcia, ponieważ wpadając w zastawioną pułapkę nie mieliśmy innego wyjścia, jak tylko bronić swoich słusznych racji. Alternatywą zaś była całkowita kapitulacja przed obcym dyktatem, co byłoby równoznaczne ze zdradą interesów narodowych.

Propagandowa wojna polsko-żydowska stała się testem dla rządzących polityków, którzy niestety wykazali się dużą nieporadnością. Wpadli bowiem w panikę i zamiast energicznie zwalczać szerzący się antypolonizm, to urządzają pokazowe polowania na wyimaginowane „demony antysemityzmu”. Na kpinę zakrawa też projekt uchwały autorstwa senatora PiS Jana Żaryna, który chce, aby Senat przeprosił Żydów za marzec 1968 roku. Pomysł ten, wypływający zapewne z chęci przypodobania się lobby żydowskiemu, źle świadczy o kondycji „izby refleksji i zadumy”, która najwidoczniej pogrążona jest w oparach absurdu. Przecież nie od dziś wiadomo, że tzw. wydarzenia marcowe miały swoje źródło w rozgrywce wewnętrznej w PZPR, stoczonej między frakcją „chamów” i „Żydów”. Za co więc mielibyśmy przepraszać?

Niepokojem mogą również napawać głosy płynące z Izraela, jakoby rząd Morawieckiego dogadał się z Żydami, w sprawie rewizji zapisów ustawy o IPN, co stało się możliwe po zaskarżeniu jej do Trybunału Konstytucyjnego przez prezydenta Dudę. W tej sytuacji musimy wykazać się wielką czujnością i powinniśmy wywierać stały nacisk na rządzących, bo inaczej zostaniemy oszukani i „obudzimy się z ręką w nocniku”.

Wojciech Podjacki

Rada Krajowa Platformy Obywatelskiej za nami. Przewidywalni jak zawsze – za każdym rogiem czai się PiS. Oni w to chyba święcie wierzą. W mojej ocenie jest to ewidentnie syndrom zamkniętego osiedla, który polega na tym, że jakaś grupa mieszka na określonym obszarze, spotyka się tylko w swoim gronie, wymienia poglądy w oparciu o informacje zassane z TVN24 i uważa, że cała Polska myśli i postrzega świat, tak jak oni. Mój znajomy twierdzi, że następnym razem zamiast Radosława Sikorskiego powinni ściągnąć p. Justynę Lazar-Żyłę, to będzie i ciekawiej, a i pożyteczną lekcję można by z tego jakąś wyciągnąć. A tak znowu Radosław opowiadał swoje „suchary”, którym jakże daleko do pamiętnego cytatu przy ośmiorniczkach: „Bullshit kompletny. Skonfliktujemy się z Niemcami, z Rosją i będziemy uważali, że wszystko jest super, bo zrobiliśmy l…ę Amerykanom. Frajerzy, kompletni frajerzy. Mamy bardzo płytką dumę i niską samoocenę. Taka murzyńskość” – mając na myśli pewien ruch w nurcie literackim. Także nic ciekawego na Radzie nie było, PO nadal ustawia poprzeczkę bardzo nisko i cała nadzieja UBywateli w I Alimenciarzu III RP, który założył nowy ruch miłujący demorację i coś tam jeszcze. Ruch zaczął funkcjonować od…zbiórki pieniędzy, czyli jakieś wnioski z historii chłopcy z kolczykami wyciągnęli. Oprócz tego, jak widać, żebraczy tryb życia, jest jakimś sposobem, by dotrwać do wiosny. Marzy mi się Rada PO, kiedy powiedzą coś z sensem, coś nad czym warto będzie się pochylić, skomentować, merytorycznie odnieść. Apeluję do polityków PO: skupcie się, pokażcie jakąś sensowną alternatywę i te słowa piszę poważnie. Każdej władzy potrzebna jest mądra i odpowiedzialna opozycja. Nie możecie wszystkiego zostawiać na barkach Kukiz ’15.

Dorota Arciszewska-Mielewczyk
Poseł na Sejm RP

Trwa serial, w którym główną rolę gra Władysław Frasyniuk. Ten sam, który ze znaczkiem w klapie „J…ć PiS” pisanym cyrylicą zaatakował policjantów próbujących powstrzymać go, gdy starał się zakłócić miesięcznicę smoleńską. Teraz gra rolę, w której pisowscy siepacze zakuwają w kajdany bohatera. Na miejscu niektórych byłbym ostrożny w powoływaniu się na zasługi tego pana. Niech posłuchają, co ma do powiedzenia Andrzej Rozpłochowski, niekwestionowana legenda Solidarności. On wręcz prosi dziennikarzy: „Aby wnikliwie zbadali od początku cały proces dojścia Frasyniuka do wielkich pieniędzy, a historyków proszę o równie wnikliwe zbadanie krok po kroku kulis opozycyjnej przeszłości tego pana”. Poleca książkę „Zaułki zbrodni”, której autor Mirosław Krupiński siedział w jednej celi z Władysławem Frasyniukiem. Może ta wiedza uzasadni słowa Włodzimierza Czarzastego, który na wpis Frasyniuka na Twitterze: „W pisowskiej telewizji ciągle o zniewolonym narodzie, o klęsce, o komunistach. Tylko że myśmy ich, k…, po-ko-na-li!”. Czarzasty odpowiedział: „Żeście komunistów pokonali? No nie. Wyście się z nami, k…, przy Okrągłym Stole i 4 czerwca 1989 r. do-ga-da-li”.

Ryszard Kapuściński

Szanowni Państwo!

   Lider POlako POdobnej opozycji w dni parzyste jest za przyjmowaniem nachodźców i likwidacją IPN, a w dni nieparzyste – przeciwnie i nikogo to już nie dziwi, podobnie jak walka z „dyktaturą kobiet” znanej feministki o nazwisku Szajbus, czy jakoś tak. Myszka Agresorka z nieporadnym bełkotem, to przy nich mały pikuś. Najdzielniejsza w tej sporej kupie jest niewątpliwie Róża Barbara Maria Tuman von Hochsztapler, przepraszam jeśli pomyliłam kolejność imion. To ona przyjęła na swoje arystokratyczne piersi  walkę z polskimi nazistami, których nikt prócz niej nie zauważa, no może z wyjątkiem pewnego unijnego dygnitarza.

   A jak to wszystko ma się do prawdziwej polityki? Zacznijmy od podstaw. Określenie judeo-chrześcijanizm nie ma sensu, bo to niczym nieuprawnione łączenie sprzeczności. Sensu nabiera dopiero porównanie judaizmu z prawosławiem. Obydwie te religie mają niewątpliwą cechę wspólną, jaką jest pogarda dla prawdy. Żydzi komunizm wymyślili, a Rosjanie skwapliwie go wprowadzali w życie. Jedni i drudzy prawdę mają w tak głębokim poważaniu, że nikt już jej nie dostrzega. I tu jest pies pogrzebany!

   Im bardziej przyzwyczajamy się do kłamstw wygłaszanych ex katedra, tym łatwiej oswajamy się, a potem bez udziału świadomości godzimy z oczywistymi bredniami. Na tym właśnie polega zabójcza broń absurdu.

Pozdrawiam i do następnej soboty

Małgorzata Todd